ငါ့ကေလာင္သြား ျမႇားတစ္စင္းလိုထိုးေဖာက္ မင္းတို႔ရင္ထဲအထိေရာက္ေအာင္ ငါပို႔ေဆာင္မယ္.........

Monday, December 10, 2007

ႏႈတ္ဆက္ပါတယ္

(၁)
မ.....
ဘ၀င္မွာ..ခ်မ္းျမ...
ေပ်ာ္ရႊင္လို႔ မ၀ေသးခင္မွာ....
ေရျပင္မွာ..ဂယက္ထသလို...
တည္ၿငိမ္မႈေတြ ေပ်ာက္ဆံုး....
ဒီတစ္ခါလည္း....
ကြၽန္ေတာ္နဲ႔..မ...
ခြဲခြာရဦးမယ္........။

(၂)
ေ၀းသြားတဲ႔အခါ....
မ..အနားမွာ ကြၽန္ေတာ္မရွိေပမယ့္
ကြၽန္ေတာ့္..ကိုယ္စား....
ပန္းေလးေတြကို ထားခဲ႔မယ္........။

(၃)
အခ်ိန္တိုင္းမွာ....
မ..နဲ႔ ..မခြဲ...
မ...မ်က္ႏွာကိုပဲ ျမင္ခ်င္တာမို႔....
ျပကၡဒိန္ကိုၾကည့္...
ကြၽန္ေတာ္ေတာ့...
ေန႔တိုင္း.....
လြမ္းေနမိဦးမယ္......။


(၄)
အလြမ္းေတြ အျပည့္အသိပ္...
မ..အၿပံဳးေတြကို သတိရစိတ္ေၾကာင့္...
မ..ဆီကို ဖုန္းဆက္...
ကြၽန္ေတာ္..ေႏွာင့္ယွက္မိတဲ႔အခါ......
ၾကင္နာတဲ႔စကား...
ကြၽန္ေတာ့္နားမွာ...ၾကားပါရေစေနာ္......။

(၅)
ဦးထိပ္ကေန..ေျခဖ်ားအထိ...
မ..အၾကည့္ေတြမွာ...ၿငိေနရသူမို႔.....
ေနထြက္ကေန...ေန၀င္အထိ.....
အတူရွိခဲ႔ဘူးတဲ႔....အခ်ိန္ေတြကို...
ျပန္လည္တမ္းတ....
ေႏြလည္အိပ္မက္ေတြ...မက္ရဦးမယ္......။

(၆)
မ..ရဲ႕....
ဥေပကၡာေတြကို..ရင္မွာပိုက္.....
အမုန္းေတြကိုသာ...ခံယူလိုက္ရတာမို႔....
ေၾကမြသြားတဲ႔..ႏွလံုးသားနဲ႔အတူ.....
႐ႈံးနိမ့္သူအျဖစ္...အလံျဖဴစိုက္လိုက္ပါတယ္...။

(၇)
ကြၽန္ေတာ့္ကို..မေတြ႕ရေတာ့လို႔...
စိတ္ေတြလြတ္လပ္....
အိပ္မက္ေတြ...လွပသြားမွာ.သိေပမယ့္.....
အမုန္းေလျပင္းေၾကာင့္..
ေၾကြလြင့္သြားရတဲ႔..ရြက္၀ါေလးအေၾကာင္း....
တစ္ခါ...တစ္ခါေတာ့....
မ...
သတိရေကာင္းပါရဲ႕...ေနာ္.......။

No comments:

Post a Comment