အေျခအေနမေပးလို႔...
အေနေ၀း...
ဒီတစ္ခါလည္း....
ကၽြန္ေတာ္..ေဆြးရဦးမယ္....။
မေတြ႕ရ..မေနႏိုင္....
မ..မ်က္ႏွာကိုသာ..ထိုင္ထိုင္ၾကည့္ခ်င္တာမို႔....
တစ္စကၠန္႔ဆိုတာ....
တစ္ကမၻာမက..ၾကာလြန္းတယ္......။
ရာဇ၀င္မွာ......
ေတာင္ငူဘုရင္..နတ္သွ်င္ေနာင္က....
ဘုရားတိုင္ ရတုေတြေရး......
သူ႕..မမ..ဓါတုကလ်ာကို....
ေဆြး.ျပခဲ့ေသးတယ္ေနာ္..........။
ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့....
မ..ကို....လြမ္းတဲ့အေၾကာင္း.....
ရင္ထဲက..ခံစားခ်က္ေတြ..စုေပါင္းလို႔....
ကဗ်ာအျဖစ္သီကံုး.....
ပုလဲတစ္လံုး...ရြဲတစ္လံုးေပါ့..........။
ကၽြန္ေတာ္မရွိတဲ့အခါ....
မ...ေပ်ာ္ေနမွာသိေပမယ့္.....
အလုပ္ေတြ..ေႏွာင့္ေႏွး...
မ...အဆင္မေျပမွာ...
ေတြး...ပူမိေသးတယ္.............။
မ..ႏႈတ္ဖ်ားက..စကားသံ...
ကၽြန္ေတာ့္နားမွာ...ၾကားခ်င္ျပန္တာေၾကာင့္....
စိတ္ကူးနဲ႔ရူး.....
အိပ္မက္ေတြလဲ...မက္ဖူးၿပီ.........။
ေကာင္းကင္နဲ႔ေျမႀကီး....
ဘယ္လိုမွ..မနီးႏိုင္တာသိေပမယ့္.........
ေကာင္းကင္ကို..ေမာ္ဖူး.....
ေျမျပင္ကေန...ၾကည္ႏူးေနမွာပါ.........။
အခ်စ္ကလြဲရင္....
က်န္တာေတြအကုန္မြဲ.....
မ..ကို...ေပးစရာ.....
ကဗ်ာေတြပဲ..ရွိတာမို႔......
ခ်စ္တာေတြ..စာစီကံုး....
ေ၀းေ၀းမွာပဲ...ပုန္းေနမယ္...............။
No comments:
Post a Comment