ငါ့ကေလာင္သြား ျမႇားတစ္စင္းလိုထိုးေဖာက္ မင္းတို႔ရင္ထဲအထိေရာက္ေအာင္ ငါပို႔ေဆာင္မယ္.........

Wednesday, January 23, 2008

ရတနာ(၁၄)

ထာ၀ရအတြက္ နွတ္ဆက္၀မ္းနည္း ေၿကကြဲရၿပီ
သည္တခါေတာ႔၊ေ၀းၿကေတာ႔မည္....

မိုးသည္းညေန
ခေရလမ္းမွာ၊ဘာေၿကာင္႔မေတြ႔
မေတြ႔တာလဲ၊၀မ္းနည္းရင္ခုန္
ၿပန္ၿပီးဆုံေတာ႔၊မလံုမလဲစိတ္
အလြမ္းရိပ္ၿဖင္႔၊အိပ္မေပ်ာ္ခဲ႔ဘူး....

ဆံပင္ေခါင္းၿဖီး၊ေပးတဲ႔ဘီးၿဖင္႔
ၿဖီးသင္မွန္ၿကည္႔၊ၿမင္သည္႔အရာ
မွန္ထဲမွာလဲ၊သူပါပဲကြယ္
ဘယ္မွာၿဖစ္ၿဖစ္၊အခ်စ္ရိွတယ္။

ေဖာင္တိန္မီးၿခစ္၊ပစၥည္းေလးေတြ
ေ၀ေပးတဲ႔မုန္႔၊မ်က္နွာငု႔ံၿကည္႔
ထိခိုက္က်ြမ္းေၿမ႔၊ဘယ္ေန႔အထိ
ရိွေနမွာလဲ၊စားပြဲထိုင္ၿပန္
မွန္ေအာက္က ပို႔စကဒ္
လြမ္းေနတတ္ေအာင္၊အမွတ္တရေတြက
ၿပည္႔ေနပါလား၊စကားေၿပာတဲ႔ဖုန္း
ဟုိတုန္းက သူ႔အသံ၊
ၿပန္ၿကားေယာင္လ်က္
တစ္ေန႔တစ္ရက္ တစ္သက္မေမ႔ပါလားကြယ္။

နွင္းေ၀မနက္၊ေပးဖက္အေဖာ္
တရက္ေခါ္စဥ္၊စိတ္ကူးယဥ္ၿဖစ္
ခ်စ္ခရီးေဖာ္၊ၿဖစ္လ်ွင္ေတာ္စြ
အေပ်ာ္အိပ္မက္၊မနက္ကနွင္း
ေန႔ခင္းလြင္႔ၿပယ္၊တကယ္မဟုတ္
ေၿသာ္...ဘယ္ဒုကၡနဲ႔မတူတဲ႔အခ်စ္
သူူနဲ႔ၿဖစ္မွ ၿကံုဖူးၿပီ....

မေခါ္ေတာ႔ဘူးကြယ္
သူ႔အတြယ္အတာ၊သူ႔ကမၻာမွာ
သူသာေပ်ာ္ရစ္၊သစၥာရိွေစ
ေနပါေစလား
သြားမည္နွတ္ဆက္
သက္လံုးမေမ႔ ...တၿမည္႔ၿမည္႔ေလ
ေၿကကြဲရၿပီ..သည္တခါေတာ႔
ေ၀းၿကေတာ႔မည္...။ ။

No comments:

Post a Comment