ေနေရာင္နဲ႔ျပန္သထားတဲ့
မနက္ခင္း တစ္ခုမွာပါ။
ကၽြန္ေတာ္အ႐ူးအမူးျဖစ္ေနတာကေတာ့
အိပ္မက္ထဲက
ေမႊးျမေနတဲ့ နားရြက္ေလးတစ္ဖက္ပါပဲ။
ေလကလည္း တဟူးဟူးတိုက္ေနရဲ႕
ႏွလံုးသားေပၚမွာ
ခုိကိုးရာမဲ့ က်ီးကန္းတစ္ေကာင္ဟာ
တစာစာအာေနေလရဲ႕
အလြမ္းေတြ ဖြာလန္က်ဲလို႔
ျမင္မေကာင္းေအာင္ငိုထားတဲ့
ေတးသြားေလးလိုပဲ
သက္ဆင္းခဲ့။
သိပ္ေတာ့လည္း မဆန္းပါဘူးကြယ္ တဲ့။
တခၽြတ္ခၽြတ္ ျမည္ေနတဲ့
သစ္ကိုင္းေျခာက္က
မာဂဓဘာသာစကားနဲ႔
ကၽြန္ေတာ့္ကို ေခၽြးသိပ္တယ္။
ေရတံခြန္ေအာက္၀င္လည္း အပိုပဲ
ႏွလံုးသားတစ္ရပ္စာသာျမင့္တဲ့
ေမွ်ာ္စင္တစ္ခုေဆာက္ျပီး
ကမၻာဦးအစကို လွမ္းၾကည့္လိုက္တယ္။
မီးကိုစတင္ေတြ႕ရွိသူဟာ ကၽြန္ေတာ္ျဖစ္ေနေလရဲ႕.....။
ေကေဇာ္
No comments:
Post a Comment