ငါ့ကေလာင္သြား ျမႇားတစ္စင္းလိုထိုးေဖာက္ မင္းတို႔ရင္ထဲအထိေရာက္ေအာင္ ငါပို႔ေဆာင္မယ္.........

Monday, December 8, 2008

အထီးက်န္ (၂)

ငါက အ႐ိုင္းအစိုင္းပါ...
ဟန္ေဆာင္တာ မရွိ
ပကတိအတိုင္း..
ရင္ခြင္မွာ ပန္း႐ိုင္းတို႔ပြင့္တယ္...။

လူယဥ္ေက်းေတြလို..
မုသားခ်ိဳခ်ိဳေတြ မသံုးတတ္..
ကိုယ္ယံုၾကည္တဲ့ဘက္ပဲ ရပ္တာမို႔..
အမ်ားနဲ႔ တစ္ေယာက္..
ေထာင္ေခ်ာက္ေတြထဲလဲ ေရာက္ဖူးၿပီ...။

ဘယ္လိုပဲ..လမ္းေပ်ာက္ေပ်ာက္...
ေရွ႕ကိုသာ ဆက္ေလွ်ာက္လို႔...
အခက္အခဲဟူသမွ်..ရင္ဆိုင္..
ခရီးအဆံုးမွာ..ငါ့အတြက္..
ေရႊေရာင္ေတာက္ပတဲ့ ပန္းတိုင္ရွိတယ္...။

ေလာကႀကီးထဲမွာ..
အႏိုင္ဟာ...မၿမဲသလို..
အၿမဲတမ္းလဲ မ႐ႈံး...
အဲ့ဒီလိုပဲ..ငါက်င့္သံုးတယ္...။

ျမက္မစားတာခ်င္း အတူတူ...
ေကာက္က်စ္တတ္တဲ့ ေျမေခြးလိုမျပဳမူပဲ
တည္ၾကည္ ရဲရင့္..
ကုိယ္ပိုင္ဂုဏ္နဲ႔ ပ႑ာတင့္တဲ့..
ေကသရာဇာရဲ႕ စိတ္ထားနဲ႔..
အားလံုးကို အႏိုင္ယူမယ္....။

လူညီရင္..
ဤဟာ..ကြၽဲတဲ့..
အမွားေတြ ထပ္ျပန္တလဲလဲလုပ္..
ဒီလိုနဲ႔ပဲ...
အမွန္တရားဟာ.. မိုးခ်ဳပ္ခဲ့ၿပီ....။

ရွင္းျပစရာ မလိုပါဘူး....
မင္းဘ၀နဲ႔မင္း..
ဘယ္လိုပဲ ရင္းခဲ့ရ ရင္းခဲ့ရ...
မင္းကိစၥပဲေလ...
အေရးႀကီးတာက...
မင္းရဲ႕ ေအာင္ျမင္ျခင္း...
အျပစ္ကင္းဖို႔ပဲ လိုတာပါ........။

ေအာင္ျမင္ျခင္းဆိုတာ...
ျဖတ္လမ္းနဲ႔ မရ...
လြယ္လြန္းရင္...
ခနေလးနဲ႔...ျပန္လက္လႊတ္ရတတ္တယ္.....။

ဘယ္သူေတြ ဘယ္လိုပဲလုပ္လုပ္...
အမွန္တရားကို လက္ထဲဆုပ္လို႔..
သိကၡာတရားကို ေျမေပၚ..ခ်မနင္း...
ငါ့ေကာင္းကင္က အၿမဲတမ္း လင္းတယ္.....။

တစ္ခုေပးမွ.. တစ္ခုျပန္ရတဲ့ေလာကႀကီးမွာ...
သူတို႔လိုခ်င္တာ မေပးႏိုင္တဲ့ငါ့အတြက္..
လူေတြက...တံဆိပ္ကပ္ၾကတယ္.....
အ႐ိုင္းအစိုင္းတဲ့....

ဟုတ္တယ္..
ငါက အ႐ိုင္းအစိုင္းပါ...
ဟန္ေဆာင္တာ မရွိ
ပကတိအတိုင္း..
ရင္ခြင္မွာ ပန္း႐ိုင္းတို႔ပြင့္တယ္...။


((ေလးၫွိဳ႕ရွင္))

No comments:

Post a Comment