မ

ေျပာခဲ့ဖူးတဲ့ စကားေတြကို ျပန္သတိရမိတယ္...
အဲဒိတုန္းကေတာ့ မက ကြၽန္ေတာ့္ေဘးမွာေလ...
တကယ္ဆို မႏိုင္၀န္ထမ္းခဲ့မိတဲ့ ကြၽန္ေတာ္...
အခုေတာ့ ေယာင္ခ်ာခ်ာနဲ႔ေပါ့။

မေျပာျဖစ္ခဲ့တဲ့ အေၾကာင္းအရာေတြကို စဥ္းစားမိတယ္...
အခုေတာ့ ေဘးကခံုေလးလဲ အထီးက်န္လို႔...
ကြၽန္ေတာ့္အစား ဥၾသငွက္ေတာင္ ငိုေနျပီ...
ရင္ထဲ ဟာတာတာနဲ႔ေပါ့။

ရည္မွန္းခ်က္ကိုယ္စီနဲ႔ ခြဲခဲ့ၾကရတဲ့ေနာက္
ဘယ္အခ်ိန္ျပန္ဆံုမယ္ကိုေတာင္ မသိႏိုင္တဲ့ဘ၀မွာ
လမိုက္ညေတြ ပိုလို႔ ေမွာင္ေနျပီ။

ေနၾကာပန္းေတြ ေနေရာင္ကို တမ္းတလို႔
လုိက္ၾကည့္ေနသလိုပဲ
ကြၽန္ေတာ္လဲ မမွီတဲ့ ပန္းတိုင္ကို
ေရာက္ေအာင္ သြားေနတာလား...
မ တစ္ဆိတ္ေလာက္ ေျပာခဲ့ေပးပါ။

အခုေတာ့ တစ္ေယာက္ထဲ...

သစ္ရြက္ေၾကြလဲ မေဆြးႏုိင္ခဲ့ပါဘူး...
မိုးေတြေဆြလဲ မေငးႏိုင္ခဲ့ပါဘူး...
ႏွင္းေတြေ၀လဲ မေအးႏုိင္ခဲ့ပါဘူး...

ရင္ထဲမွာေတာ့ တိမ္ေတြ ျပိဳေနျပီ။

((deathmetalster))
myanmar cupid မွ ကူးယူေဖာ္ျပပါသည္